นิทานคิ้วจีน

张敞画眉

จางฉ่างวาดคิ้ว

จางฉ่าง Zhang Chang เป็นขุนนางในสมัยราชวงศ์ฮั่น ทุกเช้าเขาจะวาดคิ้วให้ภรรยาก่อนไปทำงาน เพราะคิ้วภรรยาของเขามีรอยแผลตั้งแต่เด็ก เขาปฏิบัติเช่นนี้เป็นกิจวัตรจนผู้คนต่างพากันกล่าวขาน เนื่องจากจีนในยุคโบราณนั้นเป็นสังคมที่บุรุษเพศเป็นใหญ่ การต้องมาเขียนคิ้วให้กับอิสตรีเช่นนี้อาจดูว่าเสื่อมเกียรติ แต่เขาตอบคำถามอย่างเปิดเผยว่าการมีคิ้วที่สวยงามเป็นสิ่งที่ผู้หญิงต้องการมากที่สุดและ การวาดคิ้วให้กับภรรยานั้นเปรียบเสมือนการแสดงออกถึงความรักที่เขามีให้ต่อนางอย่างยิ่งใหญ่ แต่นั้นมาเขาได้รับชื่อเสียงถึงความเป็นต้นแบบของสามีที่ดี และการที่บุรุษวาดคิ้วให้กับอิสตรี ก็กลายเป็นสัญลักษณ์ของความรักแท้สำหรับชาวจีน ขนาดที่ กิมย้ง ได้นำไปประพันธ์ในนิยายอมตะเรื่องดาบมังกรหยก ที่ในตอนท้าย เตียบ่อกี้สัญญากับแม่นางเตี๋ยเมี่ยง ว่าจะวาดคิ้วให้นางไปตลอดชีวิตเป็นความหมายของรักแท้ที่คงอยู่ชั่วนิรันดร์

“ชายใดที่มีรักแท้ ควรบรรจงวาดคิ้วให้แก่นางผู้เป็นที่รัก เป็นนิจสินตราบนั้นรักมั่นคง”